vrijdag 4 november 2016

heden heb ik mijn besluit ingezien en ermee ingestemd

Bonn - Koblenzer Tot mit Waffen des
Prinz-Bischoff Clemens  Augustus
Het is mij gebleken dat vanwege de ontdekking van de plaats welke mijn persoon innam voorheen binnen het  oorverdovend Nederlands bestel het thans eveneens mij in persoonlijke verantwoordelijkheid blijkt naar vermogen doch in goede gezinte die plaats waard te zijn die zich als resultante van het sociale proces voordoet als de juiste betekenis verkrijgende. Het komt mij derhalve voor dat het mijn recht daartoe reeds is toegeken eveneens voordat ik het zocht, in de wet op de vrijheid van meningsuiting en in de wet op de vrijheid van drukpers wens ik mijn rechtmatige bezigheden te verstaan als een 'niets mis mee'  en vanuit deze vrijheden de taak te begrijpen idie ik op mij nam en heb gesteld eveneens binnen het kader van de situationele veranderingen die thans zich voltrekken binnen de samenleving, waarin ik tot nu toe werd geacht en daarmee ik mij leerde mij daaraan te houden die centrale plaats van aandacht te dienen welke tot die van een omvang en belangstelling uitgroeide die ik nimmer mij had verwacht of daarnaar te streven herkende als mijn levensmotief.

Zodanig uitgegroeid is dit fenomenaal geschieden dat ik mij heden mag verstaan als ene die zijn eigen erfgenaam is geworden, gezien de omstandigheid te zijn betrokken in het vernieuwende denken over deze zakelijke dingen die ons land blijven behelzen naar traditie en naar historische verantwoordelijkheid is zo een analogie als dit erfrechterlijk begrijpen als een voordelige situatie te beschouwen, waarmee ik stelde hedenavond vast dat het nu mij op die plaats van oorverdovende centraliteit geworden is tot een situationeel begrijpen dat onszelf te verdienen aan onszelf het open staat op dit ontstane machtsvacuüm van buienlands karakter in te gaan. De humor van het geval wil dat he thans in Europees verband als devies luidt: hoe dient men zich de Spiegelzaal van het Chateau de Versailles voor te stellen indien niet het oog doch het oor die vrede van de natiën verdient waartoe geen enkele concertzaal toegang biedt bij mijn voorkennis?

...en voel ik mij geroepen in mijn wezen in die zo concentrisch gebleken circulatuur van mijn belevingen waaruit ik telkens mijn conclusies trek en te noteren vermag dat het mijn plicht geworden is de vrijheid te handhaven in juist die persoonlijke vertegenwoordiging die mij wezen uitmaakt, een beleven waarnaar ik nu juist met allen om mij heen zovele jaren heb verlangd. Als methode van aandacht en techiek van handelen wil ik aangeven en betekenen dat ik die vrijheid die mij is geschonken wil implementeren in een impertief naar het persoonlijk verleden, dit stel ik logisch vast een gewoonte te zijn binnen de psychologie om het individu te bevrijden van zijn problematisch denken, voelen en sociaal bewegen,. De wereld moest ook eens temeer beseffen voor hoevelen en in welke omvang de Joseph-problatiek van het cynisme in het Rode Leger heeft postgevat.

geen mens kan zichzelf ontdoen van wie hij feitelijk voorstelt

- land in zicht voor Michael -
Ik ben in mijn toch altijd weer als jeugdig uitkomende bestaan vrij lang bezig geweest met de bijbelse boeken der evangeliën van de hristus en met de bijkomende literatuur der apostelen. Het internet heeft het mij mogelijk gemaakt daaraan toe te voegen enkele inzichten over de kerkgeschiedenis, de inhpoud van het werk van schrijvers en dichters op dit gebied van menselijk denken en handelen zijnde vanuit religieuze motieven je bewogen voelen aanleiding te zijn tot de goede zaken die de samenleving altijd weer van node zal hebben als om  een tegenwicht te vormen  tegen de vele kwalen welke voortkomen uit de onvolmaaktheid van het aardse bestaan en ook om telkens opnieuw op de fundamenten die het verleden van deze religieuze motivatie ons liet verder te bouwen aan de toekomst aan de hand van die goede geest die de Christus wordt genoemd en vanwege welke geest die in waarheid en gerechtigheid aan ons heeft gedaan de belofte met ons te zijn tot het einde der tijden zoals dat staat opgetekend, in die gedurige voortgang der tijden naar die toekomst welke is verborgen in de palm van mijn hand ook al weer telkenmale zich te zetten aan nieuwe projecten op grond van die reeds werden begonnen, en aldus bezie ik het wezen van mijn arbeidend bestaan dat lange tijd in het verborgen is onderricht en zich kennis vergaarde als opgenomen in hetzelfde ritme waarmee de zaak  van de Eeuwige al doorheen die vele eeuwen vóór ons is gedaan en naar de toekomstige tijden na ons wij in eenzelfde heden als van alle tijden is hiermee bezig zijn dat die zaak ook de mogelijkheden vint om inderdaad zo voort te gan, wij gaan soms als de zaaier en soms als de maaier over het veld waaraan voorafging die de ploeg voert en waarna komt die de oogst binnen haalt in de schuren.

bij het opnieuw inrichten van een Staat komt men uiteraard spanningen tegen van uitzonderlijke aard

Vooropgesteld dat mensen niet bezig zijn zich over te geven aan fantasieën met betrekking tot revolutie of een machtsovergave verklaar ik mij bereid nader in te gaan op enkele aspecten van mijn zienswijze op de situatie waarin wij met zijn allen als volk, land en staat in verkeren, mede daarom ook omdat ik tot deze zienswijze ben geraakt dat het geven van een nieuw élan en tevens een perpectief op morgen aan de medelandgenoten welke wij allen mogen vertegenwoordigen indien deszulks tot mijn mogelijkheden behoort vanuit de menselijke overweging dat mijn land mijn hulp en leiding behoeft en vraagt een gerechtvaardigde zaak van eer en plicht in één mij blijkt, en daarom heb ik in deze dingen wat spelenderwijs mijn verantwoordelijkheid opgevat dat het een edeler motief is te heten de lasten te verlichten dan deze nog eens zo zwaar te maken meer dan nodig is en wenselijk. Het zou mij spijten indien ik de indruk heb gewekt van negativiteit, opstandigheid van karakter en gevoelens van extreme haat voor mensen die er weinig aan kunnen doen dat zij in een hoge positie veel wind opvangen, aanvoerende mij tot mijn verdediging dat waar het schier onmogelijke lijkt verlangd te worden het de wegen van God zijn om als onnaspeurlijk te worden beschouwd tenzij in andere zin geopenbaard aan die dat waardig wordt geacht. Het kan er nu een keer naar het mijn ervaring leerde  in mijn belevingswerelden wel eens hard aan toegaan maar van den Hoge mocht ik het begrijpen dat de lasten worden toevertrouwed aan die deze te dragen wordt geacht naar hij de kracht daartoe en de bekwaamheid blijkt te bezitten.

Evewel, wat het aangaat de macht daarin wordt het principe van die macht die van het wijs beginsel is deze aan het teken van de onvolkomenheid der mensen toegevoegd, waarvan de woorden luiden in onze zaak zoals mij reeds van voor die vele jaren her bekend is gemaakt, dat in perssonlijke zin aan Clemens' denken is vastgelegd de boot van Michael die hem de sprake heeft toegevoegd hij had verkregen - 'Je  le soit' - in zijn recht. Daar hoort dan ook een schild bij, rood en zilver, links en rechs, naar keuze en voor tijdsmoment te kiezen, daarboven is toegevoegd de Hertogelijke kroon, ambities tot nog grotere exploratie ken ik mijzelf niet toe.

en wat indien ik debiteer dat ik heel wel veranwoordlijkheid wil nemen?

Het zou de mild aandoende herfst kunnen worden gekweten dat ik zo langzamerhand mij bewust werd van de zware druk die op mijn schouders rust involge de last die mij werd toevertrouwd - en het kan ook de gewenning zijn geweest die mij besluiten deed mij niet te willen uitlaten omtrent de verwachtingen die onderling door de mensen worden gedeeld en welke hun harten heeft verdeeld eenieder naar zijn maat - Echter hoe schuchterook steel ik vast, dat het valt nu mij zwaar te erkennen dat de macht der wijsheid welke mij is toevertrouwd thans ingeeft en beweegt om toe te geven aan alle verwachtingsvol beleven in den volke bemerkt, waarvan ik heel wel weet heb en waartoe ik de ordeningsprincipia gedurende vele jaren gedurig heb geleerd te aanvaarden en te incorporeren tot de inzichtelijkheid naar besluit daarbij kwam, nu is dan de tijd gekomen dat ik heb beleefd dat van mij wordt gevraagd de gelederen vóór te gaan omdat geen andere weg daartoe aanvaardbaar het gegeven bevat waarnaar reeds lang is op zoek gegaan - ik moet verhalen dat ik heb slechts willen wachten met op het aandringen der massa's in te gaan vanwege de wens en het inzicht dat de mensen toch altijd liever willen behouden  hetgeen van hun is als eigenheid.

een vlinder op een blad - veelvoudig droombeleven

Dit is een tekening in sepia, die ik van een vlinder met de naam 'zwart ruitertje' en die in de originele foto is gesnapt zittende op een plantenblad, maakte op atelier Cl*.
Er zijn vele soorten vlinders maar de ruitertjes
zijn het snelst.

+ de tekst is geïnspirireerd in referentie met de gedachtenis van een secondante vorm
van mijn naam als Clem - de metternicht maakte daarvan al in 2008:
+ 'du bist also Herr Chips'

+ naar aanleiding van de eerste ontmoeting virtualiter in het gegeven wat deze er nu wel van had gevonden dat er ergens in Nederland zo'n wonderlijk beleven ophield, werd ik mij bewust van mijn 'affectionate attachment talents' aan personen die ik in mijn persoonlijk leven van waarde en betekenis voor mij taak en functie ben gaan achten in degebruikelijke geestelijke zin, er al een keer moeten komen in ons welbevingen maar 'who cares?' - eens te meer komt er een antwoord indien ik stel de vraag, van mijzelf houden? Niet altijd zozeer. Met een gewoon gesprek in geleide van Herr  Klemens von Metternich, der Prinz, machen wir uns keine sorgen nach dem gegenwart oder 'have seen to future featured retreatments of threat' - also dieser geistlichen angelicon displaying himself sameway for my feelings as during his lifetime past, this man you can smell nearbye though such is not unpleasant, I seldom have thought about his foretelling silence Clement has unersood later on he couldn't escape this Wienerburg Theater grip - a fine man somehow, this Klemens, and a carrier for the post he'll not makes fear him do/

++ for any refined issue explainig this has to be considered like the superior guidance for the morning hours of good saints in the pattern fields around Vienna - soon that one redemptorist priest Clemens Maria Hofbauer to whose name I have received my baptize name, called me at first sight saying he presumes a Clemens feels moreover for the task to represent this duties, the occupations were the giving in of content preaching as a matter of fact this was out-reached from the Palace of Metternich in Vienna, which I have not refused to live in - the tiroler-blockhouse this saint priest like I have later-on concealed Hofbauer had thinks pin hiring order for of the Prinz - he hired for one day on to the receivement of this 'me-Clem' he might have thought, to meet the Metternich Clemens could each day without delay as been called on by the valet naughty but in this villain voice of the man he spoke with in reply softly 'yes me's coming over'- anyway this is true in the wonderfull rearrangement of authority following the three Clements a  pathway on the Tirol slope of the Alp - the book Traumdeutung is true stuff making to sleep me well/

donderdag 3 november 2016

het tuinpaviljoen van je dromen heeft een tuinhuis zich bekomen naast de poort


Er staat geschreven dat toen het eerste mensenpaar de Hof van Eden
moest verlaten na de zondeval er een engel bij de poort was neergestreken en in bevel genomen werd dat hij voor de poort was geplaatst in opdracht van het Hoge Raadsbesluit over de Hof dat de toegang afgesloten zou blijven. Deze engel was toegerust met een vlammend zwaard om ervoor te zorgen dat zij ook niet in de tuin zouden kunnen terugkeren. Evenwel, zoals alle verdragsbesluiten in de boeken opgetekend duurt een besluit immer tot gerechter tijd om een herziening van de absoluutheid ervan vraagt.

Het valt in dit betoog met het oog op de belangen van diegenen in wier belang het raadsbesluit oorpronkelijk werd genomen, het ging om een oordeel na de overtreding van een mondeling toegevoegd verbod iets niet te zijn toegestaan te doen, degelijke consumptieve regelgeving bestaat er niet veel in deze tijd, de wet is nog immer beperkend op dit terrein van het maatschappelijk wens- en behoeftenleven dat evenwel volgens onze expertise met een gedeeld belang voor wetgever en rechtvrager beiden alsook nochtans om de gerechterlijke aandacht vraagt, in stimulerende zin wordt hier door Clemens bij als voorbeeldig gegeven dat het gewone beleven om etenswaar mee te brengen in een restaurant wat het aangaat de gewoonten bij de Lage Landen in ons  geweten was daarin verleden wel een conflict gerezen voor mijn goede zin niet zeer gewenst, dikwijls ook is het in de openbare eet- en drinkhuizen alsook overige localiteiten voor openbaar leven nadrukkelijk niet toegestaan door de directie daar te nuttigen medegebrachte voedingswaren alsook dat dranken bij delocalen dienen te worden besteld. Soms mag men bij wat betere retaurants wel zijn eigen wijnen invoeren waartoe dan naar afspraak een vastgesteld kurkengeld wordt geheven à bouteille.

aangaande het toekomstige gesprek/gewetensfunctie verschenen/ van den lande

Wat te denken van de voorlopige conclusie voor het mankement in gezond historisch geweten dat tot vreugde stemmen zal? - bij één Hervorming is het nooit gebleven en aldus geef ik de aardige linking naar de dramatische insteek die ik passend vind, het betreft een komische geschiedenis in 1933 uitgebracht vanwege de beslissing genomen door William Fox - voorheen was de naam Fuchs, zo heette trouwens de vriendelijk ogende wiskundeleraar van dit Clef poppey ook - begrijp voor de verwachtingslvens velerlei 'moving' dat beter is hij stelt: 'neen, er is maar één sleutel tot mijn beschikking gesteld, niet twee' - het verhalend komisch drama in de link geheel onderaan de lange post gegeven, kijk het na, is eerder betemd voor de vakman, de leek wil naar de verfilming zien maar daaraan ging dus iets vooraf waar Clio mee te maken heeft/

vanaf deze lijn geen redactie of correctie toegepast, moeilijk land is Holland's Amsterdam te heten, men smelt weg dunkt me en voelt zich welbewogen in  de titel: 'moves of modernity'/ de avonturen van een Mulish bleken sommige lezers ook velerlei te zijn genoemd - waarde: 'nom de dieu'/