vrijdag 29 juli 2016

het smalle riviertje: een vertelling


'Kijk, Clemens,' verklaarde Vincent kordaat toen hij weer binnentrad
en de deur gesloten had achter zijn korte jasje dat hij aan de kapstok
had gehangen, 'je moet goed begrijpen dat wat jij bent geworden mag
heten van een hoger plan te zijn geraakt tot dat van een nationaal
formaat, en dat jij er daarom zoveel moeilijkheden over hebt gemaakt
moet je toch wijzen op de onvolkomenheid van die goede zaak waartoe
jij je hebt verbonden met die hoge taak. Die zaak waarom het altijd
gaat, is die van mij en jouw gebleken, die taak die tot ons beiden
naar het jou bekend is eensluidend is geraakt is van een aard waarin
je nooit zo hebt verzaakt, en ook nu nog niet gebleken bent te zijn
gekraakt. Bewandel daarom niet de brede weg en laat ook die smalle
gangen maar voor wat ze zijn, datgene dat jij wilt bewerkstelligen
vertoont zich toch slechts voor die ogenblikken waardoor jij zo
gemakkelijk wordt bewogen deze te aanschouwen mogen als in een
droomgezicht van hoge staat. dat niet geheel en al ten goede
voorkomt aan de jongens van de straat waarin jij gaat.

Het riviergezicht dat ik nu voor je in blauwe tonen heb gemaakt is
eigenlijk van een pure symboliek waardoor eenieder die het ziet het
snelste wordt geraakt als hij van het werk reeds wat vewijderd is
geraakt. Het stroompje loopt niet uit op open water noch ziet de
toeschouwer snel het zeegezicht dat altijd hoorde bij het landelijk
beleven westwaards te willen streven van de Nederlandse Staat. Het
gaat erom dat mijn bescheiden bijdrage de bedoeling heeft het oog naar
binnen toe af te leiden van het uiterlijk vertoon der wereld waarin
niet meer te vinden is de goede raad die nodig is bij het besturen van
een dienst of formele zaak. En een begripsbepaling voor het antwoord dat
elk onderwerp in een schilderij altijd wil geven op die eeuwige vraag,
die in de ogen van de mensen altijd staart naar meer en vraagt om waar
het nu dan heen moet gaan met alle rijp beraad, dat antwoord behoort
te zijn van dien aard die in de schilderkunst altijd tot uitdrukking
wordt gebracht met een beweging in de behandeling van het onderwerp
landinwaarts.

Elvis Presley - Always On My Mind





oi. us.Dit is nu mooie muziek. Ook een engel. Een collega dus. Mevrouw Dietrich barones de Buer/Buch & Schönefeld zu Brandenburg denkt er het hare van. 



Helaas voor allen, de Clément heeft ook 'kopf bis fuss aandoeningen'. Een ernstige ziekte.



Ernst van Eeghen kende mij, hij had Marlene uiteraard wel eens te logeren gehad, hij kende de Clément. Ernst was consul in Helsinki ten tijde van de verklaringen over de mensenrechten. Hij kende de toekomst van de verdragen. 

Ernst bij de les gekomen gaf uiteraard de Clément een opdracht mee. 



Overigens gaf hij het zijn demente cementen Clem-beraad te overwegen om de heerlijke rechten van Heemstede nog bij leven van van Eeghen's familieverhaal over te nemen en aan de Clémentine te schenken. Er is ook wel het goede aan te wijzen dat  de Cementen clémente Clef heeft weten te behouden.



Met Ernst was het leven nog een beetje dragelijk, dat meen ik mij te herinneren. 

'Er is altijd wel wat', gaf hij het ons te overwegen.

Stella Maris - Atelier 5 - een diashow

'Here about my son is rather happy. He's been in my way educated in Art.' so speaks the Lord

donderdag 28 juli 2016

clem bur heeft je een video gestuurd: 'wie wil mag in de arke Noah's blijven'

clem bur heeft een video met je gedeeld op YouTube
te Uwer informatie: zwakzinnige reacties moet je niet bestrijden, je moet deze gewoon langs je heen laten gaan. Keuzes zijn er niet altijd om gemaakt te worden door ons, en sommige vraagstukken klossen zichzelf wel op. De inhoud betreft een poging te begeleiden om de ellende van onvolkomen vriendschappelijkheden in tweevoud gegeven te verlaten. 'One will stay behind, one will be token with' - whaist id the better for you to understand is you do not know about the good for you, and both the sides of the medal do not fail to pay the debt we made not.
Hoe vinnijne jullie de Clem in zijn onweerstaanbare rolpresenattie als Clemens Augustus van Beieren, Prinzip-Bischöfer vor Köln und Münsterländer, Bauherr und finanzieller administrator, werden sie ihm ausladen für eure geburtstag? Nur er, der Bisschof Klemenz natürlich, ohnehin hat er nie sprechen wühnschen vom Erfolg. Er kommt ohnehin, das sei sicher, wenn er einmal 65 jahren hat und singen könte: 'Johnnie, wenn du geburtstag hat..' /text: mussi-denn mosul verlag/ Münchausen - Buch Schönefeld/De
wie wil mag in de arke Noah's blijven
door clem bur
de een ziet om de ander ziet vooruit. Tussen gisteren en vandaag is er altijd nog een nacht geweest, die toen de avond viel heeft aangevangen en toen de morgen kwam voorbij was.
'En het werd avond en morgen, de vierde dag.' De mensen vertelden elkaar dat zij een Vrouwe hadden gedroomd die stond op de maansikkel. Zo kunt U de slide show beshcouwne, als een keuze vóór het ingaan vande avond of je deze nacht wel goed zal slapen. De nacht hoeft niet altijd zwaar te vallen. De oorlogen zijn voorbij. Maar wat dan nu en hoe weer verder te gaan, het antwoord op die vragen te vinden houdt in de uitnodiging om nieuwe keuzes te maken.
Kijk maar gauw en bedenk dat niet alles dat zichtbaar wordt gesteld, dat kenbaar is, begrijpelijk hoeft te zijn. Gedachtenloos amusement zich te wensen, dat is er meestal bij de Clement Cleithas inc. niet zo bij, wij doen meer aan Odi-spelelementaire deeltjes. Onspanning door inspanning, mijn kunst wil aanzetten tot nadenken, en van nadenken wordt een mens pas ...
©2016 YouTube, LLC 901 Cherry Ave, San Bruno, CA 94066

woensdag 27 juli 2016

sur des mots et des choses: signales des étoiles

Als tekenen voor een meervoudig gerelateerde eenheid van mijn
persoonlijk wat verderweg gelegen aandachtsveld tot de huidige
Europese actualiteit geef ik te kennen zo'n beetje het gevoel te
hebben gekregen mijn wereld en haar grenzen te mogen verkennen en op
inhoudelijke waarden-voor-mij in te schatten, ik min het niet zeer te
spreken van beoordelen omdat het oordelend vermogen niet de wijze
vertegenwoordigt waarin mijn denken verloopt.

Wat exemplarisch als centrale tag gezien mag worden is het teken van
de ganzeveer waarin ik mij gewend heb nu reeds sinds enkele weken
gedurende mijn textuele schrijfbehandeling te denken; het leven blijft
een goede zaak om te beleven, zo stel ik de lezer het beeld van mijn
gevoelsbeleving bij dit ondernemen voor. Centraal staat dat met de
introductie van de ganzeveer schriftuur een nieuwe wereld zich aan mij
heeft voorgedaan om kennis van te nemen en te exploreren.

Nota Bene: ondanks dat de boekdrukkunst in Europa aan het einde van de
15e eeuw werd geïntroduceerd bleef het gebruik van het
schrijfinstrument van de ganzeveer tot in de 19e eeuw zonder betere
alternatieven. Gedeeltelijk is deze beperking van de mogelijheden tot
communicatie die wij ons in deze tijd van metaal- en
kunststofproducten nauwelijks kunnen voorstellen eveneens de aanzet
ertoe dat in de 17e eeuw in zo'n explosieve mate de schilderkunst in
de Republiek en de Zuidelijke Nederlanden uitgeoefend werd als vrij
beroep/

uitspraak Clement na onderzoek: 'wanneer er natuurlijk niet meer een
heerser boven het gereden der burgers is gesteld vertoont het beeld
voor het maatschappelijk en politiek verkeer van een samenleving als
snel een grotere vorm van vrijheid die zo dikwijls tot uitdrukking
komt in het vrijmoedig gebruik van de visuele zintuigen'/
______________________________________
De ganzeveer vormt het bindende element voor mijn ego-beleving in
relatie tot de uiterlijke wereld, daartoe ben ik dan ook tot magister
fidei benoemd en beroemd dan wel bekend geworden/Overigens sta ik
onder intimi als berucht te boek vanwege mijn ochtendhumeur/vreemd
genoeg is in mijn geval the morning mood een gezond teken van
welbevinden gebleken/

voor de late uurtjes: wie ook eens kennis wil maken met het voornoemde
natuurlijk schrijfinstrument van de veer hoeft alleen maar de moeite
te nemen een foto die hem leuk lijkt op te zoeken en deze met een
bewerkingsprogramma een persoonlijk tintje te geven/heb je jezelf ook
eens iets goeds gedaan/ een bijwerking van het medicaat is dat het
aanwenden van de gedachte in zijn denken en het vertrouwen hebben in
de eigen onbetwijfelbare beleving op grond van 'mijn woorden' ons
bevrijden zal van overmatige twijfelzucht of wij het wel goed doen/het
spreukje is natuurlijk bijgebleven: de blommekes houden van de menskes
- haal ze in huis/

______________________________________________________
Er zijn 5 afbeeldingen naar u verzonden.


Quill_pen-003.jpg
Emblem_of_the_Ministry_of_Culture_(Russia)_2012_black&white-001.jpg
9e4a2a3287d8dc90d64a5ef94f52de8999b5483b-002.jpg
Nakkaş_Selim-001.jpg
Apollo103.jpg-1978-andy.jpg

Deze afbeeldingen zijn verzonden met Picasa, van Google.
Probeer het hier uit: http://picasa.google.com/

dinsdag 26 juli 2016

DE STRUIK LANGS DE MUUR

Gedurende mijn onderzoekingen naar de natuurlijke gang van het groeien
der gewassen en hun bloei, naar het wisselen der seizoenen en hun
effect op de vegetatieve opbouw, is het mij opgevallen dat de natuur
zich door geen menselijk bouwsel of bedenksel laat tegenhouden en
overal waar zij maar het geringste stukje grond vindt om zich in haar
onstuimigheid te laten gelden de aarde bereid vindt om haar van dienst
te zijn met toe te staan dat er een bloem of aar of een gras opschiet,
een boompje er staat of al is het maar het geringste onkruidje van de
gelegenheid gebruik maakt om zich te laten zien, de natuur vertoont
zich in al haar kracht en pracht juist daar waar de omstandigheden het
benauwends zijn. Het zal het innerlijk proces van groeikracht in
verhouding tot de energieverwerving zijn in het proces van
fotosynthese waaraan de vegetatieve wereld haar kracht ontleent die
gesynchroniseerd is met dit fenomeen van onstuitbaarheid, want licht
en lucht zijn er overal en niet dan de geringste zonneschijn roept die
wetmatigheden ervan ten leven.

Om eens daarbij stil te staan maakte ik bij gelgenheid van de
fotoreportage over de bloemen van deze maand juli in het Domaine
Hertenduin die ik gisteren heb gedaan als eerste opname deze enigszins
naar het thema contrasterende foto van een hortensiastruik die me
boeide, deze groeit in de poort naast ons huis waar de weg binnendoor
uitkomt op de Blekersvaart tegen de muur van een huis. Ik wilde
eenvoudigweg de weelde van deze zomerse uitbundigheid met tóch zijn
bescheiden bloeiwijze op een plek waar je dat alles niet zonder mee
zou verwachten want daar komt weinig zon vastleggen op de gevoelige
plaat om hem te bewaren voor in eerste instantie mijn eigen
bestudering en op de tweede plaats voor die anderen die belangstelling
hebben voor mijn werk.

Om de natuur in dit weelderige antwoord op de vraag die uitgaat van
haar zuinigjes toebedeelde typisch zo Hollands aandoende standplaats
of zij er wel haar best voor doet ons te blijven boeien en behagen op
een passende en overeenkosmtige wijze te eren heb ik de
oorspronkelijke opname, die natuurlijk een groenbladerige struik
toonde tegen een rode muur en op een wat grijzige straat, een
bewerking gegeven waarbij ik uiteindelijk besloot de foto met een
infrarood-behandeling tot een wat saai aandoend zwart/wit beeld terug
te brengen om eens te zien wat er van al die pracht overbleef in dat
geval, maar toen niets had geholpen mijn aandacht weer af te leiden
heb ik deze zwart/witte weergave versterkt door enkele
kleurinvoeringen, en enkele bewerkingen toe te passen naar het mijn
smaak was, waarvan ik onmogelijk het geheim kan beschrijven, en verder
naar het mijn voorkeur en voorstellingsvermogen strekte heb ik in de
eindfase van het beeldende gebeuren naar aanleiding van zo'n struik,
die daar natuurlijk geen weet van heeft zoals wij dat zouden hebben,
het resulterende schilderwerk besloten met een wat heraldisch
aandoende lijst in een kleurencombinatie die ik meer gebruik wanneer
ik niet goed weet hoe de zaken juist zó te brengen zoals zij zijn
bedoeld, namelijk met een zekere nadruk op de afstand die er altijd
blijft bestaan tussen de toeschouwer en wat hij denkt te kunnen
bezien, die aftsand gesteld als het waarachtige antwoord op de
begeerte der ogen waarmee de mensen alles willen doorzien dat hen te
kennen geboden wordt en dan nog menen ook dat daar meer mee wordt
bedoeld dan wat zij te zien krijgen.

Als uitleg wil ik wél vermelden dat zoiets als de kleur groen die wij
zien en zo noemen voor de natuur natuurlijk helemaal niet bestaat,
voor de natuur is die groene kleur een vorm van wat bij ons meestal
tussen wit en grijs beweegt zodat wij maar eveneens zoveel mogelijk
van licht en lucht kunnen profiteren, dat vegatatieve maar ook de
animale natuurlijke gang van zaken is evenzo, en met een glimlahc stel
ik voor dat wij maar moeten geloven dat wij niet voor niets rehctop
zijn gaan lopen omdat er natuurlijk aan de bovenzijde van ons fysieke
eggeven meer licht zich kwam melden dan aan de grond, was dat niet zo
geweest ik geloof zeker dat wij nog kruipend over de grond ons zouden
hebben voortbewogen en dat onze gehele wereld op die modaliteit zou
zijn ingericht. Zo zijn wij mensen, erg geneigd onze wereld op onze
behoeften en onze mogelijkheden afstemmend. In dit verband zal het
wellicht niet zeer opvallen dat ik het resultaat heb uitgevoerd met
een patina van oud gouden tinten, en dat de inkleuring niet overal
eenvormig is, indien ik dat niet dan met moeite daartoe gebracht aan
het slot van deze beschrijving wenste te vermelden.

Maar hoe een mens geïnspireerd raakt tot een dergelijk handelen, tja,
dat kan ik ook niet zeer verklaren, het motief geschiedt gewoon, en
het gevoel waarmee je je kunstenaarschap voor de 1000e keer misschien
beleeft is ergens ontstaan en waar weet niemand aan te geven, en dat
begeren dat zwaarder vallen kan dan welke libidineuze lusten ook komt
niet tot rust voordat de emoties die het scheppingsproces begeleiden
totdat de creatie het gevolg is, tot zwijgen zijn gebracht.

scribet clem bur/
+++++++++++

afgeschreven en voltooid in het atelier op 5 -
citaat: 'zijn bezigheden aan huis zijn nooit onnodig'
________________________________________
signé Cl7**|fir|enc|Y*
__________________
si dicite nostrum scriptorium ab Rufilius illustris - *)
**********************************+++++

//in de vroege morgen van 26 juli
_______________________________________

ad *) een scriptorium is een plaats in een klooster of abdij waar een
toegetreden monnik of tijdelijk aangestelde magister zijn bezigheden
heeft die erin kunnen bestaan een geschiedenis op te tekenen, een
vertaling uit te voeren, documenten te copiëren en andere
schriftuurlijke bezigheden. Er kan ook sprake zijn van illustratieve
bezigheden, zoals wij dat van de middeleeuwse incunabelen en andere
boekvormen wel kennen en die meestal bestonden uit het maken van
miniaturen of ander verluchtend werk/
Rufillius ben ik bij toeval door waar te nemen, gegevens met elkaar te
verbinden en op basis daarvan conclusies te deduceren, op het spoor
gekomen. Het was een broeder, frère, friar, die bekend stond om de
grote verfijndheid van zijn handschrift en zijn miniatuurkunst/
Rufillus leefde en werkte ongeveer in de tijd van Charlemagne maar er
is verder weinig van hem bekend. Om mijzelf ermee te strelen koester
ik zijn naam en bedenk ik mij aangaande het raadsel van mijn persoon,
maar voer ik in zijn naam juist die iota in zodat het erop neer komt
dat er sprake is van een zoon (filius) en zijn beroep en bekendheid
als illustrator de betekenis heeft een omlijsting te geven aan de weg
die wij tesamen gaan. Deze kloosters en abdijen waarin een scriptorium
aanwezig was, meestal ergens in een nis of in een hoek van een wél
verwarmde maar in de zomer koele zaal en soms was dat zelfs de keuken,
waren vroeger natuurlijk zeer rijke centra van cultuur en
godsdienstige beleving.

n.b. wat er van mij terecht moet komen daar denk ik gedurende de
vroege uren maar beter niet teveel over na//
___________________________________________________

Cff.: http://www.abdijvanegmond.nl / referentieel /
___________________________________________________
___________________________________________________
'wie dit leest is een gek, vrek, slek, verrek'

_________________________________________
verzoeke, indien men dat goed en passend acht, zich vrij te voelen
deze post door te zenden//
+++++++++++++++++++++++++++++++++****

Er is 1 afbeelding naar u verzonden.


IMG_2214.JPG

Deze afbeeldingen zijn verzonden met Picasa, van Google.
Probeer het hier uit: http://picasa.google.com/

maandagavond 11.00 uur - 25 juli - evaluatie van deze dag

Niet alle dingen in het leven die belangrijk zijn volgen een lineair verloop van voorkomen of optreden. Er is ook een belangrijke rol weggelegd voor het meer oog krijgen voor een cyclisch verloop in het bestaan der mensen. En dat besef waren de mensen voor geruime tijd kwijtgeraakt.

Wat het betreft de concluderende evaluatie van en over de voortgang van het politieke denken en handelen, alsmede het procesmatig herstellen van de democratische waarden voor gezin en maatschappij, moet het mij van het hart dat bepaalde vormen van politiek handelen c.q. diplomatiek initiatief gemakkelijk een waardering kunnen krijgen van jaarlijks, maandelijks, wekelijks of dagelijks terugkerend. Undien wij met een zekere berusting naar deze voortgang kijken in objectieve zin en aandahct geven aan hoe wij osnzelf beleven dan kan zlefs een kind concludereren dat wij met zijn allen in een geschiedenis van terugkeer deel hebben, waarheen dat beseften wij vroeger niet zo duidelijk.

Daarin de bakens te verzetten en de grenzen aan te geven vormt één van de motieven om met deze nieuwe blog thans een aanvang te maken. Zonder een juiste keuze voor onze historische waarden is een keuze voor een goede toekomst niet mogelijk. Zelfs het motief van strijd valt te beleven als een ons in historische zin gegeven waarde, maar wat deze waarde in de moderne tijd inhoudt is nog niet uitgesproken of onderling besproken.

'Iphigeneia ziet uit over de zee'
- wij willen een positieve draai
in haar verhaal brengen als thema
voor de musical 'Iphy'


Voor de komende verkiezingen moet het mij als kanttekening van het hart dat de samenleving wat overbelast is geraakt met deze telkenmale benadrukte gedachten dat er gekozen zal moeten worden voor welke weg wij met zijn allen willen inslaan. Daardoor worden mensen oververmoeid. Bovendien is niet alles voor mens en maatschappij wilsafhankelijk.

boek: Cleanthes de filosofische handwerksman

Wij nemen de euvele moed in aan te dringen op matiging van de druk op de samenleving telkens de mensen te wijzen op hun verplichtingen ten aanzien van het aanvaarden en rechtmatig gebruik maken van de hen toegekende democratische rechten. Het leidende principe voor de huidige Staat der Nederlanden stelden wij vast als bepaald door de eeuwige Logos. Deze is het de mens niet gegeven volledig te begrijpen.