en tenslotte is de verbeelding niet meer aan de macht

Bij het schrijven van deze blog ben ik uitgegaan van alle bijkomstigheden die er komen kijken of aan het licht komen wanneer het erom gaat het verhaal te doen van de mens die ik, Clemens, ben, ben geweest of mag zijn, om niet te zeggen dat ik aan de hand van de overwegingen die de inhoud van de diverse posts uitmaken ben terecht gekomen bij waar ik nu ben geraakt: het gewone besef van mijzelf als de mens in zijn beleving van die hij is, en minder interessant zal het zijn telkens zoiets te formuleren als 'die ik ben'. Eerder is het geboden op deze plaats in de ontwikkeling van mijn denken te refereren aan de heilige Mozes, die geroepen werd in de woestijn en naar het land Egypte werd gezonden, moest terugkeren om zijn volk te bevrijden uit de slavernij, en aan wie werd gezegd dat wanneer hem gevraagd zou worden wie hem had gezonden te antwoorden dat 'Ik ben' hem had gezonden, de God die niemand daarvoor had gekend in zijn aspect van de Eeuwige, degene die altijd met ons is en zal zijn en is geweest.

Het moge dan zo zijn dat er een zekere belangstelling bestaat voordie persoon die ik voorgeef te zijn zowel voor mijzelf als voor anderen, op zichzelf gaat daarvan geen enkele betekenis van waarde uit wanneer er niet aan toegevoegd wordt een egdahcte omtrent de bron van waaruit die persoonlijkheid over zichzelf spreekt en schrijft, om niet tezeggen dat het uiterst vermoeiend is en nogal zinloos zichzelf te benoemen tot de autoriteit over woorden, die tenslotte afkomstig zijn niet van een bron buiten zichzelf maar van een autoriteit die hoger is, waarvan het bekend is dat die te omschrijven, die een naam te geven, niet behoort tot de mogelijkheden die een mens vanuit zijn eigen denken kan ontdekken, maar die zich alleen wanneer hij dat wil en geeft alsof het een geschenk ten vrede is kenbaar maakt. En het is ook niet dan in die vraag en met dat antwoord dat ik al die tijd dat ik aan dit blog werkte en erop studeerde heb geleefd en mij die vragen heb gesteld en daarop die antwoorden heb gevondne die ik vanaf nu en voor de toekomst ook kenbaar en inzichtelijk wil maken.

De eenheid van die twee aspecten van de identiteit, en dit geldt voor de vraag daarnaar die iedereen wel van zichzelf kent, het voor zichzelf zijnde en datgene dat zich naar buiten toe toonde, was er niet altijd toen ik een begin maakte met deze blog, er de naam van bedacht en er een titel aan gaf. Het feit dat ik mijzelf voor zoveel vragen zag gesteld, met zoveel vragen werd geconfronteerd betreffende die hij dan wel mocht zijn waarover ik zo nadacht, maakte, dat ik met gedrevenheid aan deze blog heb gewerkt op zoek als het ware naar een waarheid die er in de wijze waarop ik mij de inhoud van deze blog had voorgesteld natuurlijk nooit kon zijn, althans niet te beschrijven is voor gewone mensen: noch wat er over iemand wordt verteld, noch wat zijn zelfreflectie hem verteld heeft ooit een blijvende betekenis  die van waarde is wanneer het erom gaat een beeld zich te vormen van de persoonlijkheid van een mens, van datgene wat hem zowel voor zichzelf als naar buiten toe laat zijn wie hij in die werkelijkheid die voor ons het terrein vormt van de wereld waarin wij leven, is. Alleen in de loop van het gewone bestaan, in de dagen die hem gegeven zijn om te leven, verschijnt telkens  een beeld van wie een mens mag zijn, die hij naar zijn eigen gevoel en overeenkomstig hetgeen anderen die hem kennen over hem denken, is, ik noem dat laatste liever wie hij als mens vertegenwoordigt.



De waarde van een mens laat zich ook alleen omschrijven in betekenissen, in zinsverbanden, die boven het persoonlijke niveau van zijn bestaan uitgaan, die niet meer verwijzen naar de realiteit van dat bestaan dat hij leidt, een zienswijze die geen rekening houdt met al die dingen die in praktische zin horen bij diezelfde werkelijkheid van de wereld waar ik hierboven over sprak. Wij gaan allemaal slapen in de avond, althans zoveel mogelijk, wij ontwaken in de morgen, wij nemen onze maaltijden, verbruiken ervan de energie die deze ons geven, wij doen onze ontlasting van wat overtollig is, wij hebben onze bezigheden en nemen onze ontspanning, wij gaan zoals het menszijn is dat ons gegeven is met andere mensen net als wijzelf dat zijn, in meerdere of mindere mate veelvuldig om, en indien wij deze dingen niet zouden ontmoeten zou er geen sprake zijn van zo'n leven dat ons in persoonlijke zin is gegeven als de realiteit die wij te volgen hebben wil er de mogelijkheid zijn te spreken over een bestaan dat het onze is van waaruit wij menen te kunnen denken aan zoiets als die wij zijn.

Omdat ik derhalve tot de conclusie ben gekomen, een conclusie die ik ook al had vermoed toen ik deze blog startte, dat in het 'dixitur mentis', in wat er gezegd wordt van de geest die met ons is en die het feitelijke onderwerp van deze blog wilde zijn, over het aspect van dat wat er van hem gezegd wordt, en hetgeen niet uitsluitend de volledige waarheid vertegenwoordigt, die is verborgen in de oneindige diepten van het bestaan der mensen zowel als in die plaats verschijnt die zijn engel daarenboven met de vleugels der oprechtheid gespreid zich in het uitspansel toekende, die in essentie en uiteindelijk wordt beoogd als diegene waarvan ik wil delen het getuigenis naar waarheid en vermogen daartoe, geef ik het de lezer ter overweging om in te stemmen met mijn beslissing dat ik met deze post heb voldaan aan de eis tot verantwoording, tot beantwoording van de verborgen vraag die ook in de loop van het werken aan dit verhaal naar voren kwam, en aldus ermee akkoord te gaan dat deze blog hiermee voltooid is en dat deze post de laatste is die ik naar voren brengen wil.

Met een ruimhartige houding van welwillendheid wacht ik de reacties af, die mij altijd op een al even wonderlijke wijze bekend werden als wanneer de lezer kennis neemt van de inhoud van hetgeen in feite wordt bedoeld, de relativiteit van het eenvoudige bestaan, de betrekkelijkheid van een mens die de zegen mocht ervaren te getuigen vanuit een geest die ver boven die hij is veel groter is dan hij.

titel: 'de vossen hebben holen' - via Freshpaint