 |
| Het Stadspaleis van Johan Maurits van Nassau Siegen thans Museum het Mauritshuis |
 |
| the Queen Elisabeth Hall in Sidney - in edition |
 |
| three tulips - John Constable |
Voor sommige mensen geld het woord:
'Nederland is een klein land',
maar ik verklaar:
waar wij te klein voor zijn
dat geven wij aan het buitenland,
als een daad van goodwill en vanuit ons nationaal vakmanschap dat is bewezen voor de principes van het welbegrepen eigenbelang, het particulier initiatief en het vrije ondernemerschap, alle deel uitmakende van het denken over de werkelijkheid waar onze wereld om zit te springen zodat dit moderne praktische inzicht gezuiverd wordt van misverstand tussen de volkeren en verkeerde interpretaties van de zijde van onze leiders en de onmacht tot een bestemd evenwicht in deze dingen te geraken voor de kiezer tot het verleden zal gaan behoren voordat de stembus een antwoord geeft waarmee wij op de reeds bekende paden terecht zouden komen. Want de realiteit van de aanloop tot de verkiezingen heeft bij alle partijen bewezen dat wij het er feitelijk wel over eens zijn geworden en begrepen hebben dat uiteindelijk de bekende weg waarnaar wij vragen in een onbewustheid van de toekomst zal eindigen. Op te gaan in de algemeenheid van de beschouwingen ten behoeve van een keuze voor de middelen heeft de partijen voor ons belang in onwetendheid gelaten over hoe wij wel met recht en reden erin kunnen slagen om dat plan om ons te wijden aan die nieuwe wereld en die nieuwe aarde die ons allen zijn beloofd, ten uitvoer te brengen zodanig dat daar iedereen achter staat en zich erin vinden kan. - q.e.d.
Onze wereld dan moet bevrijd worden van de boeien ons door de materiële wetmatigheden opgelegd, een realiteitsbeginsel dat ons beklemt en als die onontkoombare tirannie der dingen die iedereen wacht en in zijn zekerheid sommigen voor ogen staat als angst en anderen weer met eenzelfde vorm van zekerheid in slaap sust, gepresenteerd wordt. Laten wij het algemeen aanvaarde toekomstplan uit de kast zoals ons dat in vroeger tijd bekend is geweest halen, want aan de tijdsbepaling was het dat wij hebben gefaald, en als een archiefbak vol haalbare kaarten inzage ons verschaffen in deze res publica, de werkelijkheid voor ogen halen, waarover ons niet in alle opzichten duidelijk is wie deze zaak van openbaar belang het best zal dienen. Maar geldt het hier dat de sterkste overwint of is hier aangewezen dat wij niet moeten denken het beste te krijgen voorgeschoteld zonder dat wij er iets voor hebben moeten doen? Het spreekwoord luidt: het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen, en het zijn de schouders die de last voor anderen verlichten die hier aan het woord zijn. Het meeste werk is reeds gedaan, wij moeten alleen van onze blindheid af en van ons onverstaan der tekenen waarmee het nieuwe aangaande deze dingen zich aankondigt, pas dan kunnen wij verder gaan. Terwijl het wel de regel blijft dat ieder het zijne toekomt, elk vogeltje zingt zoals het is gebekt, en dat niemand in de plaats van een ander kan treden omdat die plaats reeds is bezet, lijkt het verstandig om het zwijgen dat ons land zo kenmerkt niet te doorbreken maar te handhaven en zonder aanziens des persoons te wreken waar dit zwijgen zich verloor in beuzelarijen en andere ongemakken die de wegen welke de geschiedenis die niemand had voorzien nu eenmaal met zich mee hebben gebracht. Ons land blinkt tenslotte uit in praktische oplossinegn voor moeilijke feiten, waarom dan nu niet te zeggen: hetgeen God gedaan heeft is welgedaan, een woord dat een alternatief biedt voor het meer geruststellende 'de tijd zal het leren', maar dat vershcil uit te maken behoort tot het gebied der vrije keuzes zonder welke geen land, geen volk, geen staat ooit het voetlicht heeft gehaald.
Woord dat wordt gehoord: Wanneer de ossen met de ploegschaar aan het einde van het veld geraakt zijn zal de ploeger het span doen keren, zodat eens te meer op zijn weg teruggaande naar de zijde van het veld waar de ploeg werd aangebonden aan het span de ploeger een begin kan maken met een nieuwe vore door de ploeg zijn werk te laten doen in recht eenzelfde trekking van de schaar.
 |
| een solitaire boom nabij Lochem |
 |
| volle maan boven het Lochemer Veld |
 |
| zitbanken in het parkbos |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten