Deze zogeheten Vladimir Madonna en kind icoon is al weer sinds jaren in mijn bezit, ik kocht hem toen ik op een dag rijk was in de winkel van de Abdij van Egmond waarmee mijn familie zulke nauwe banden altijd heeft onderhouden. Eigenlijk kun je een icoon niet kopen, je kunt je het bezit van de icoon verwerven en er een gift tegenover stellen, een kennis die in ons land niet zeer tot bekendheid is geraakt.
Het gaat hier om een gecertificeerd duplicaat, door monniken in een klooster in Duitsland vervaardigd in de wijze van de ikoonkunst en dus is de voorstelling wel 50 keer opnieuw overgeschilderd, en is de ondergrond van metaal. In Rusland wordt deze vorm van de oorsponkelijke icoon dan als 'echt' aangezien.
Uit mijn huis is de icoon één maal naar buiten gedragen, en wel op initiatief van mijn oorspronkelijk uit Polen afkomstige vriend, Rafal Marek Adam, en ik ervaarde dat als een grote eer en als een belangrijke gebeurtenis voor mijn huis. Waar de icoon werd rondgedragen is mij nooit bekend geworden maar ik heb geen moment gedacht dat dit een poging was de icoon te ontvreemden.
In Rusland is het de gewoonte bij belangrijke feesten, of wanneer er eens grote nood dreigt, de iconen uit de kerken naar buiten te dragen en deze, meestal rond de kerk of op het plein vóór het kerkgebouw, ook wel in de stad of het dorp, aan de verzamelde menigte te tonen.
Ik heb, dit voor alle duidelijkheid, bij gelegenheid van dit tonen van de icoon in de diciturmentis blog, natuurlijk betreft het hier een tóch voor mijn doen wel kostbare replica van het origineel, de beroemde Vladimir icoon, de foto die ik gisteren maakte van deze replica en voor ons nu als oorspronkelijk geldende icoon, die bij mij aan de wand hangt in de kleine bibliothèque, zonder duidelijke redenering of reden daarvoor te hebben dan dat ik mij bewust werd van mijn droom, maakte ik de foto me de bedoeling te bezien of ik enkele edities kon verkrijgen in een voor mijn gevoel passende weergave, wellicht wat koel en zakelijk van kleurstellingenis deze blauwe editie. Ik hoop dat de beeldplaat wél zichtbaar maakt dat het hier niet gaat om een antiek schilderijtje maar om een ook voor onze dagen belangrijk gegeven erfgoed.
Toen ik onlangs met Ilyah te spreken kwam over deze icoon, een jongeman van Russische afkomst die ik in een ziekenhuis heb ontmoet, heeft deze mij verklaard dat een icoon een gouden glans behoort te tonen, dat 'hij leeft', zo noemde hij dat eerbiedig alsof hij geheel vertrouwd is met iconen wat natuurlijk ook zo is. Ik persoonlijk had daarvan nog nooit gehoord. Wél heb ik begrepen dat een icoon niet alleen een afbeelding is zoals voor ons een olieverf schilderij of een foto dat kan zijn, maar dat er bij een icoon van uit gegaan wordt dat deze de heiligen in de afbeelding vertegenwoordigt, representeert. Dat treft dan, meesmuil ik nu slim genoeg, want de Clement czar is geenszins alleen in zijn appartement zo ruim en goed als ware deze bovenwoning zijn klein paleisje - Amsterdamse uitdrukking - en nog vanmorgen in alle vroegte heeft czar aan de vader van czarewitch laten weten dat wij lekker wonen in het zo allerinteressantste Palazzino Pitti picoli op 5 /2hoog in een PS codering van het postgetal 2101, meestal wordt de 2e etage in de hoektoren aangeduid als 5/2nd, dat deze reeds voor een langere periode gediend heeft als mijn kluis, mijn hermitage, helaas, het onderwerp van aandacht is niet erg door onze ganzeveer ter discussie gesteld - een kluizenaar ben ik nu niet meer te heten, noch ook beleef ik dat Dd op bezoek zou zijn in de kluis te Heemstede village.
De uitvoering voor 5/2nd waar wij nu in werken en wonen en onze feesten vieren - vanmorgen heeft czarewith ons naar een hervormde kerkdienst op de radiola laten luisteren: 'God doe mij dan tenminste recht'- heeft meer van doen met het Palast van Czarskoje Selo ergens zoveel werst van Sint Petersburg gebouwd op het plattelan nabij een dorp, zucht: hoe krijg je het allemaal weer overeind? Sint Petersburg is de stad gebouwd in de delta van de Neva rivier in het eerste kwart van de 18e eeuw in opdracht van czar Peter, die van het timmermanshuisje van Zaandam ja, en deze czar zal het timmeren niet hebben verleerd. Ontworpen en gebouwd onder leiding en op voorstel van Hollandse bouwmeesters en naar gezamelijke ontwerpen van Italiaanse architecten en kunstenaars, Peter vond de Italianen wat té frêle voor zijn hoofdstad en wie moesten de financieringen van dit grote bouwproject in de aanvang van de 18e eeuw anders rondkrijgen...precies..de Hollanders van wie uiteraard czar Peter de taal begreep .....krijgen we ons geld er nog wel eens uit of wat, zo klink het luide op de Hartenkamp en de Clem acht het in respect dat zijnbestaan boeiend en hijzelf gestabiliseerd wordt door die verrr....Curver vent alles mooi zo en dus zo goed bedoeld.
In die modderige Neva-delta aan de Baltische Zee waar veel muggen waren en de lucht onverdragelijk was, de arbeiders zullen allerlei ziektes hebben gekregen maar daarvan wisten de mensen in die tijd niets over de oorzaak, werd deze nieuwe uitleg voor de toekomst van het Heilige Rusland in de ogen van Peter de Grote imperator naar haar gerechte plaats gebracht in toewijzing van die Hollanders - 'een nieuwe hoofdstad, geen nood, wij graven de grachten wel, beste Peter - de paleizen en grote patriciërswoningen werden op palen neergepoot alsof het ging om een verlichte vormsamenvoeging van de steden Venetië en Amsterdam - alle verhalen over de bouw die zoveel dooien heeft gekost moesten we beter niet zo geloven - edoch luit het: 'Peter je bent een boef gebleven, met de knoet zeker?' - en beide steden apart kunnen het nieuwe juweel aan de Baltische Zee niet eenvormig evenaren in schoonheid en weldoordachtheid van de indeling en het stratenplan. Voor czar Peter was het een bewijs van zijn status als verlicht imperator reerende over zijn nieuwe Russische Staatkundige opzet die natuurlijk in ';eén moeite door in elkaar werd geknutseld - als zomaar een czar kan hij zich moeilijk gezien hebben want in die dagen werd het begrip czar beschouwd als een wat onduidelijke positie van de vorst en koning temidden van de in Rusland altijd wat roerige machtige adel - in het begin van de 18e eeuw speelden er wel meer dingen in Europa die op verandering van opvattingen wijzen.
Wanneer ik overweeg op welke stad ik mij het meeste wil oriënteren als het het grote Russia van de Federatie betreft dan denk ik aan deze stad vernoemd naar de apostel Petrus, wanneer ik mij bezin op hoe nu in feite de hoofdstad van onze zienswijze naar Rusland dient te zijn gevormd wordt in mijn belevingswereld van cultuurwaarden Sit Petersburg als eerste genoemd, en waar Rusland precies ligt, en hoe groot Rusland wel niet is en wat er allemaal ver verwijderd in het oosten maa bellfd vanaf mijn rechterarm, mijn werkbureau ziet naar het noorden, wat er gebeurt en aan leed in de provincie gaande is, dan kom ik niet verder dan dit Sint Petersburg waarvan ik slecht kan dromen - laat ons overeenkomen dat het meeste waar Rusland thans behoefte aan heeft is wat meer eenheid in de cultuur - ik ben er zeker van dat er niets mis mee is de aandacht te verleggen van de politiek naar de cultuur en de vrede van het land tot aan de Oeral te herstellen, achter de Oeral gaat het om de persoonlijke gebieden voor de opvatting over de czar welke westelijk te weinig armslag heeft en in het verre Siberië heeft het nooit anders dan vrede in de natuulijke Arcadische vorm geklonken. Ik spreek met opzet nie over de beoordeling dtat ijn bericht wat wereldveemd zal dooklinken aan de Keizersgracht omdat de mensheid welke vanuit het oosten de verlichting elke morgen krijgt waarop dan weereen hele nacht is gewacht en demensheid zich niet zo zou moeten afvragen wat de russen nu weer willen of van plan zijn, de russen willen net als die hybride czar van tegenwoordig, die Clemens so-and-so n'est-ce pas, solch einer mensch, this Lord Rndon, o sole mio ArchyDucky Tusc, gaarne eens vernemen wat de wereld met hen van plan is.
En wat het de Krim aangaat, dat is het kroon-Domein van czar en czarewitch als in gezamelijkheden van onbedoelde aard gebracht - wat de boerenpummels ervan maken moeten ze zelf maar weten - czar heeft andere dingen aan zijn hoofd en aan leukemie lijden we niet bepaald. Met Syria zijn de verhoudingen al vóór drie jaren overeengekomen, en in Turkije worden czar's berichten gelezen als waren het de geloofsbrieven van graag geziene gasten.
bericht afkomstig van het bureau voor russie bussie flussie
beeldschoon en overeenkomstig bevestigd
- medici.tv/clembur 5/2nd
scriptorium Clemediciteris Bavis Hollandiae
25 september 2016 te Heemstede - comitis Holllandiae in linea acta pastoris
___________________________________________________________
___________________________________________________________
Er is 1 afbeelding naar u verzonden.
IMG_2332.JPG
Deze afbeeldingen zijn verzonden met Picasa, van Google.
Probeer het hier uit: http://picasa.google.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten