Imotep, zo wordt vermeld, was de architect, de secretaris en de arts van het Oude Rijk van Egypte, en vermoedelijk vervulde deze man wiens naam betekent 'hij die in vrede komt' een belangrijke functie aan het hof van Egypte alvorens hij de plaats bekleedde van de machtigste man naast Pharao in het koninkrijk van de Nijl in de tijd dat het nog een onverdeelde eenheid vormde. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de pyramidecultuur voor het begraven der doden waarvoor in het oude Egypte een hele ambtenarij waarvan hij dus eveneens het hoofd was bestond welke nauw verbonden was met de cultusdienst der prieters van de vele tempels voor de goden. Hij was en is zeer geliefd bij zijn naam in het Egypte van toen en nu. In later tijd werd hij verheven tot de status van een god en vereerd in een aparte tempel waarvan de naam en plaats onbekend gebleven zijn.
In de tijd van Imotep die natuurlijk een hele dynastie van hofbeambten vertegenwoordigde en daavoor de basis had gelegd gebeurde er niets in het koninkrijk buiten zijn voorkennis en instemming. Wij danken aan Imotep de notatiekunst van de tempelhieroglyphen en het systeem van het tekenschrift ervan. In Egypte waren de hieoglyphennotatie, de geneeskunst en de tempelbouw, alsmede de staatsinrichting nauw met elkaar verbonden door middel van de magie van de priesters, die meer met de Pharao zelf te maken hadden en wier kaste door deze werd bestuurd. Het regeren van het verloop van de realiteit van de staat liet Pharao over aan de ambtenaren die de functie 'Imotep' bekleedden en in feite hield dat in dat voor het realiseren van diens gezag en de uitvoering van de machtsuitdrukking van Pharao in beslissingen over de kwesties welke hem werden voorgelegd, alsmede het beheer van de geldelijke sytemen en de staatsmiddelen deze Pharao Imotep zeer van node had.
Imotep kan niet geacht worden een onderkoning te zijn geweest, of zo'n plaats te hebben ingenomen. De wereld van Imotep vormde een zelfstandige wereld die verschilde van die van dat grote rijk in een tijd dat de mensen zich niet konden voorstellen dat er buiten hun land nog andere staten zouden zijn als bestuurlijke organisatie over een land en eenvolk. De landerijen aan de beide Nijloevers, dat vormde het gebied van beleving van identiteit voor de Egyptische bevolking en erg verbonden met elkaar als volk te zijn, daarvan hadden de oude Egyptenaren nog nooit gehoord. En veel mensen in die tijd kenden niet eens het vermogen om te denken, dat werd voor hen gedaan door de priesters en de ambtenaren en de kunstenaars, allen de schrijfkunde en de leesbekwaamheid machtig van de tekens die de gewone man niet eens begreep en zoals met het systeem ervan de betekenissen werden bewaard van de cultusdienst. Het is waarschijlijk dat ons niveau van begrijpen van de hieroglyphen onvoldoende is om de feitelijke diepzinnigheid van wat deze hebben verborgen gehouden en bewaard te vertalen, de werking van ons verstand is immers niet die van de circulaire abstractie van de projectieve realiteit in een andere realiteit van implicerende aard. Voor de gewone tempeldiensten en de verering van de doden waren er de cultusbeelden van de goden, e de cultus zelf bestond grotendeels uit een verfijnd systeem van offeren aan de tempels begeleid door atonale melodische muziek en herhaalde gebeden. Daarvan dan kende de Imotep de sytematisch ingedeelde details.
Wat zijn titel is geweest en hoe de functie te beschouwen viel was en is ons onbekend gebleven. Dat het een macht op zich was dfat is met zekerheid an te nemne, althans zo zouden de westerse samenlevingen zijn positie opvatten. Waar Pharao de maatschappij tot zijn beheersfuctie te rekenen hjad vielen alle aspecten van de samenleving voor het dagelijks leven onder het gezag van de Imotep toen een keer de pyramide van Djoser was gebouwd en zijn waarde had bewezen. In het oude Egypte moet men niet rekenen met een datum of een tijdsaanduiding maar met generaties die telkens het overvloeien van het Nijlwater eens per jaar beleefden als hun tijdsaspect. De economie van die samenleving was gebaseed op de landbouw. Het oude Rijk moet een zeer levendige samenlevingsfeer hebben gekend. De naam Imotep was verbonden met de godheid Isis. Zo is zijn naam aan ons overgeleverd, via het wezen van de Egyptische cultuur samengevat in het moederlijk beginsel. De ankh, het levensteken, vormde zijn sleutelteken in medische zin.
 |
| de ankh-spiegel van de tombe van Tut ankh'Amon is ouder dan de tombe zelf en werd als grafgift meegegeven in relatie tot de familiaire banden en toont het symbool voor de vrouwelijke identiteit van de Pharao |
In de video tevens een schilderstuk voorstellende het atelier van Sint Eloy, de representant van de goudsmeden binnen Kerk en Staat die geleefd heeft vóórdat met het jaar 800 en de kroning van Charlemagne door de Paus de keizertijd van Europa een aanvang nam, waarschijlijk vormt Eloy ook zo'n begripsnaam die wat het mij betreft dateert uit het tijdperk van de Merovingen.
Eloy is tevens uitgeroepen tot patroon van meerdere functionele kwaliteiten waarvan wij in onze tijd de betekenissamenhang beter kunnen begrijpoen met behulp van de verfijning van de beeldende wereld in het digitale syteem va zichtbaarstelling.
Verder in de slideshow nog bewerkingen van een foto van een stier in Schotland genomen. Voor het overige landschap.
Ik maakte deze slideshow reeds in september 2015 zonder te beseffen dat ik mijn functie had voorzien in autogenerieke zin. Met het doel van een verklaring te leveren wijs ik op het principe van de genadige Voorzienigheid zoals bewaard binnen de Kerk. Hoewel historisch gezien de beweging binnen de cultuur altijd is geweest van de Staat naar de Kerk, bedoelt de slideshow het tegenovergestelde aan te reiken als tip om de sluier op te lichten, namelijk dat de instituten voor het staatsbestuur binnen de kerken werden bewaard.
Er is een rond paneel bekend uit de Renaissance in Italië voorstellende de kroning van Madonna door het kind met engelen daarbij, dat als opdracht van de Banco Medici in wijs besluit van de Groothertog van Tuscany is gemaakt. Dit ter verduidelijking van de opvatting mijnerzijds omtrent de multifocale kroning welke in de slideshow tot uitdrukking is gebracht. In he ronde panee zweef de kroon van Toscane boven de Madonna, daarom wordt het paneel wel de Madonna Medici genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten